Ik ben nogal een wielerliefhebber, alhoewel ik nooit echt fanatiek ben geweest.
In de periode van epo en Festina was ik een tijdlang zelfs zo gedegouteerd dat
ik niet meer keek. De laatste jaren volg ik het wel weer meer, met een absolute
voorliefde voor de kasseienklassiekers in Vlaanderen en Noord-Frankrijk, en de
grote rondes. Maar daar wil ik het eigenlijk niet zozeer over hebben. Waar ik
het wel over wil hebben is over de gekte die we dag na dag weer zien rond de
bergritten in de Tour de France, en ik wil me heel specifiek richten tot een
bepaald soort ‘wielerfan’, namelijk de meeloper in al zijn vormen.
En ik wil me graag rechtstreeks richten tot een paar van die types. Je hebt
ze in verschillende vormen, en ik heb voor ieder van hen wel een gedachte of
twee:
De ordinaire meeloper, is iemand die je, als hij niet zou meelopen, zou
kunnen verwarren met een doorsnee wielerfan. Hij is normaal gekleed, heeft
hooguit een petje op met de naam van zijn favoriete renner, en kan na zijn
exploot zo weer opgaan in de massa langs de weg. Deze ordinaire meeloper wil ik
graag het voordeel van de twijfel gunnen: waarschijnlijk heeft zijn enthousiasme
het op een bepaald moment overgenomen van de rede, en is hij zonder nadenken
gaan meelopen met de renners, dolenthousiast dat hij heel even in het bijzijn
kan vertoeven van de man of mannen die hij zo bewondert. Deze meeloper zal vaak
ook allerhande aanmoedigingen toeschreeuwen aan zijn idool, en je merkt dat hij
helemaal opgaat in het moment. Kan ik inkomen, zij het met enige moeite. Aan dit
type meeloper zou ik zeggen: temper je enthousiasme een beetje. Je brengt de
renner – je idool! - in gevaar (wat als je struikelt en tegen hem aan valt?),
je werkt op zijn zenuwen (nee, echt, vraag het maar eens na), en je belemmert
de belevenis van de andere toeschouwers (maar wat kunnen zij je nou schelen?).
De carnavaleske meeloper heeft zich uitgedost om zo veel mogelijk op te
vallen, en voert duidelijk een vooraf bedacht plan uit. Hier geen sprake van enthousiasme
dat het overnam van de rede. Dit type meeloper wil gewoon in beeld komen – en heeft
hierover nagedacht! -, met de vlag van zijn land, soms met een boodschap. ‘Bevrijd
Oekraïne!’ – het verwondert me dat we die nog niet gezien hebben, maar nu breng
ik misschien iemand op gedachten. Mocht dat zo zijn, dan zou ik zeggen: denk er
nog eens over na. Er zijn vast betere plaatsen om deze boodschap naar voren te
brengen. Het wielerpubliek staat er namelijk niet om gekend dat het zich veel
aantrekt van de wereldpolitiek. Maar vaak draagt dit type meeloper gewoon iets
wat als lollig beschouwd moet worden, ik zeg maar wat: een duivelspak, vrouwenkleren,
een gek hoedje.
De carnavaleske meeloper heeft al heel wat minder aandacht voor de renners,
en wil gewoon zo lang mogelijk meelopen en in beeld blijven. Dat maakt hem een
stuk gevaarlijker dan de ordinaire meeloper, omdat hij meestal maar een half
oog heeft voor de renners. Anderzijds zal hij niet zo snel over zijn eigen
voeten struikelen, omdat hij meestal gewoon recht vooruit rent, zonder veel opzij
te kijken, zonder aanmoedigende gebaren naar de renner te willen maken. Kortom,
zijn ren is een stuk stabieler, al kun je je afvragen of dat wel echt klopt,
omdat hier vaker dan bij het vorige type ook alcohol mee gemoeid is. Aan dit
type meeloper wil ik in eerste instantie zo’n beetje dezelfde opmerking geven
als aan het eerste type: je brengt de renners en het eerlijke koersverloop in
gevaar, je werkt hen op de zenuwen, en je belemmert de belevenis van de andere
toeschouwers. Maar er is nog iets wat ik je zou willen zeggen. Daar kom ik nog
op terug; ik wil het namelijk eerst hebben over een derde type meeloper.
De exhibitionistische meeloper vindt het een goed idee om bepaalde
lichaamsdelen te ontbloten die een fatsoenlijk mens in normale omstandigheden bedekt
laat, of zich zodanig uit te dossen dat het effect vergelijkbaar is. Ik denk
daarbij aan de Borat-uitrustingen, maar vooral aan het blijkbaar nieuwe
fenomeen van de ‘blotekontloper’. Ik kan me vergissen, maar in voorgaande jaren
had ik dit nog niet opgemerkt, terwijl het dit jaar al minstens twee keer is
voorgevallen, namelijk in de rit naar Le Grand Colombier en op de flanken van
de Joux Plane. Voor dit type meeloper geldt evenzeer dat er weinig tot geen
aandacht is voor de renners zelf, maar dat het enige doel is om zo lang
mogelijk - en zo bloot mogelijk - in beeld te komen, exhibitionisme dus. Dezelfde
bezwaren gelden als voor de carnavaleske meeloper, met als verzwarende
omstandigheid de factor bloot. Maar voor beide types wil ik nog graag het
volgende opwerpen: denken jullie nou echt dat jullie actie gesmaakt wordt door ook
maar iemand? Jullie weten gewoon dat de renners zelf hier geen boodschap aan
hebben, noch de organisatie van de wedstrijd. Het publiek in de huiskamer vindt
het alleen maar zielig – en vervelend als er kinderen meekijken. Misschien
denken jullie dat je hiermee in jullie kennissenkring een zekere mate van
prestige bekomen. Het kan zijn dat sommigen van jullie vrienden en kennissen
jullie hierom een toffe peer vinden, maar ik denk dat dit dik kan tegenvallen.
Daarom wil ik voorstellen dat de heren – het zijn nooit dames, is u dat al
opgevallen? Onder geen van de drie types vind je vrouwen terug. Dat de heren
dus, na uitvoering van hun ‘stunt’ een kleine poll organiseren onder hun
vriendenkring op Facebook, Whatsapp, of Weet-ik-veel-gram. Stel de volgende
vraag: “XXX (vul je naam in) was gisteren te zien terwijl hij in z’n blote kont
meeliep met de renners tijdens de beklimming van de Joux Plane. Ik vond dit A:
tof en gedurfd B: Stom – kon hij echt niets beters bedenken? C: Een zielige uiting
van een haast ziekelijke nood aan aandacht D: Crimineel gedrag; een boete is
hier op zijn plaats.”
Mijn voorbeeld heeft het over de blotekontloper, maar ik zou voorstellen
dat iedereen die onder type twee en drie valt een gelijkaardige poll organiseert,
aangezien het jullie toch echt maar om de aandacht te doen is. Met deze poll
kunnen jullie nagaan of het doel bereikt is. Ik zou zeggen: doen! Het is nu te
laat voor verlegenheid. Je kunt er enkel maar een beter inzicht in krijgen over
hoe je vrienden en kennissen tegen jou en je actie aankijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten